Σεπτέμβρης, επιστροφή στο σώμα

Το σώμα μας είναι το πρώτο μας σπίτι.

Το όχημα που μας δόθηκε για να ζήσουμε την ανθρώπινη εμπειρία· να περπατήσουμε, να δημιουργήσουμε, να αγκαλιάσουμε, να αναπνεύσουμε. Κι όμως, για τους περισσότερους από εμάς, η βαθύτερη προσέγγιση προς αυτό το σπίτι παραμένει σχεδόν άγνωστη.

Συχνά ζούμε κοιτώντας προς τα έξω. Οι εικόνες, τα καθήκοντα, οι ήχοι του κόσμου γεμίζουν την προσοχή μας τόσο πολύ, που ξεχνάμε να κοιτάξουμε μέσα. Έτσι, χάνουμε την έμφυτη ικανότητα να αισθανόμαστε. Και τότε, το να βρεθούμε μόνοι με το σώμα μας μοιάζει αμήχανο· σαν να στεκόμαστε μπροστά σε έναν ξένο με τον οποίο δεν ξέρουμε τι να πούμε.

Αλλά η αλήθεια είναι πως το σώμα μας μάς μιλάει αδιάκοπα.

Με αναπνοές.

Με παλμούς.

Με μικρές αισθήσεις που αναδύονται και σβήνουν.

Είναι η γλώσσα του τώρα. Η πιο ειλικρινής υπενθύμιση ότι η ζωή δεν βρίσκεται ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, αλλά σε αυτό το απαλό άγγιγμα της στιγμής.

Η σχέση με το σώμα

Όταν πλησιάζουμε το σώμα, συνήθως το κάνουμε με την πρόθεση να το “βελτιώσουμε” ή να το “διορθώσουμε”. Αλλά η πραγματική σχέση μαζί του δεν χτίζεται με κανόνες, ούτε με αυστηρές γραμμές. Χτίζεται με παρατήρηση, αποδοχή και σύνδεση.

Δεν χρειάζεται να εκτελέσουμε “τέλεια” μια στάση ή να αναπνεύσουμε με “απόλυτη ακρίβεια”. Αυτό που χρειάζεται είναι να καλλιεργήσουμε την ικανότητα να στρέφουμε το βλέμμα μέσα. Να λέμε στο σώμα:

“Σε ακούω. Είμαι εδώ. Δεν θέλω να σε αλλάξω· θέλω να σε γνωρίσω.”

Κάπως έτσι, η πρακτική μετατρέπεται σε διαλογισμό.

Κάπως έτσι, η στιγμή μεταμορφώνεται σε αφετηρία μιας εσωτερικής εξερεύνησης.

Ο Σεπτέμβρης ως αρχή

Σεπτέμβρης είναι πάντα ένας μήνας αρχής. Σαν μια απαλή υπενθύμιση ότι κάθε επιστροφή μπορεί να είναι ευκαιρία· να ξαναθυμηθούμε πώς να στεκόμαστε μέσα στο σώμα μας. Όχι για να το καταπιέσουμε, ούτε για να το μετασχηματίσουμε βίαια· αλλά για να του δώσουμε χώρο.

Η έρευνα μέσα στο σώμα —την ώρα της άσκησης, αλλά και έξω από αυτήν— μπορεί να γίνει μια μαγική διαδικασία αυτογνωσίας. Ένας διάλογος ανάμεσα στο “μέσα” και στο “έξω”. Μια επιστροφή σε ό,τι πιο αληθινό έχουμε: την ίδια μας την παρουσία.

Αυτόν τον μήνα, σας προσκαλώ να συμπορευτούμε σε αυτήν την πορεία.

Να συναντήσουμε ξανά το σώμα μας, με τρυφερότητα και επίγνωση.

✨ Patreon – Ένας πιο προσωπικός χώρος

Αν θέλεις να στηρίξεις αυτό το έργο και να έχεις πρόσβαση σε επιπλέον υλικό —καθοδηγούμενους διαλογισμούς, ηχογραφήσεις, ασκήσεις και σκέψεις που δεν μοιράζομαι δημόσια— μπορείς να γίνεις μέλος στο Patreon.

Είναι ένας πιο ήσυχος, εσωτερικός χώρος· μια κοινότητα ανθρώπων που θέλουν να βαδίζουν πιο συνειδητά την καθημερινότητά τους.

👉 https://www.patreon.com/Ippoyoga?utm_campaign=creatorshare_creator